Οι κυβόλιθοι ξεκίνησαν να κατασκευάζονται την δεκαετία του ’70 ως ένα πρακτικό βιομηχανικό υλικό επίστρωσης δαπέδων με βάση καταρχάς το τσιμέντο. Όλα αυτά τα χρόνια χρησιμοποιούνται σε μια μεγάλη γκάμα επίστρωσης δαπέδων εξωτερικού χώρου όπως πεζοδρόμια,πλατείες,κήποι,πάρκα, πεζόδρομοι,χώροι στάθμευσης κλπ. Επειδή είναι πολύ ανθεκτικοί στα φορτία μπορούν να χρησιμοποιηθούν και στην επίστρωση δρόμων ήπιας κυκλοφορίας οχημάτων, όπως δρόμοι που διέρχονται μέσα από οικισμούς για δρόμους γύρω από σχολεία και παιδότοπους κλπ.
Οι κυβόλιθοι είναι τεχνητό υλικό και έχουν περίπου την ίδια σύσταση με τις τσιμεντόπλακες και τις πλάκες πεζοδρομίου. Η μορφή τους είναι σε διάφορα σχήματα και χρώματα (τετράγωνοι, παραλληλόγραμμοι, εξάγωνοι κλπ.). Η τοποθέτησή τους πρέπει να γίνεται σε επίπεδο υπόστρωμα που έχει επιστρωθεί με άμμο λατομείου. Το στρώμα της άμμου πρέπει να είναι όσο το δυνατό ισοπαχές με μέσο πάχος περίπου 5 cm. Επίσης μπορούν να στρωθούν και κολλητοί σε υπόστρωμα τσιμέντου.
Το κύριο χαρακτηριστικό του δαπέδου που έχει επιστρωθεί με κυβόλιθους είναι η αδρή, τραχιά και αντιολισθηρή επιφάνεια. Γι΄αυτό το λόγο το συγκεκριμένο υλικό είναι ιδανικό για εφαρμογές σε εξωτερικούς χώρους. Όσον αφορά στα πλεονεκτήματα των κυβόλιθων αναφέρεται η απλή Βιομηχανική κατασκευή χωρίς μεγάλη κατανάλωση ενέργειας και οι απλές πρώτες ύλες.
Γι΄αυτό το λόγο οι κυβόλιθοι συνιστούν ένα οικονομικό υλικό που είναι ιδανικό για ανακαινίσεις εξωτερικών χώρων. Οι κυβόλιθοι μπορούν να καλύψουν μεγάλες επιφάνειες χωρίς αρμούς διαστολής. Δεν παραμορφώνονται από έντονες καιρικές συνθήκες και μεταβολές της θερμοκρασίας, δημιουργούν μια άκρως αντιολισθητική επιφάνεια και έχουν καλή μηχανική αντοχή. Επίσης βοηθούν στην εύκολη αποστράγγιση των νερών της βροχής λόγω του τρόπου κατασκευής τους αλλά φυσικά και του υποστρώματος της άμμου. Όσον αφορά τα μειονεκτήματά τους αναφέρεται η μεγάλη απορροφητικότητα στο νερό και στην υγρασία και η μικρή αντοχή στις χημικές επιδράσεις.
Παρόλο που οι κυβόλιθοι βρίσκουν πολλές εφαρμογές σε εξωτερικούς χώρους εντούτοις δεν συνηθίζεται η τοποθέτησή τους σε εσωτερικούς χώρους. Τέλος θα πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα ότι οι κυβόλιθοι από σκυρόδεμα μπορεί να παρουσιάσουν μακροπρόθεσμα αλλοιώσεις στο χρωματισμό προκαλουμένων από επιφανειακή τριβή – φθορά. Όταν οι κυβόλιθοι κατασκευάζονται σε μια στρώση και δίνονται προς χρήση η πάστα του τσιμέντου στην επιφάνεια του κυβόλιθου ίσως φθαρεί εκθέτοντας τα χονδρόκοκκα αδρανή στην επιφάνεια του προϊόντος. Έτσι δημιουργείται ένα χρωματικό αποτέλεσμα που είναι διαφορετικό από τον ιστό του χρωματισμένου τσιμέντου. Για να εξαλειφθεί αυτό το αποτέλεσμα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ένας σχεδιασμός μίγματος σκυροδέματος με πιο λεπτόκοκκο αδρανές και τσιμέντο με ειδικές ρητίνες. Εναλλακτικά μπορεί να προστεθεί ένα δεύτερο συρτάρι πλήρωσης στη γραμμή παραγωγής ώστε να παραχθούν κυβόλιθοι από μίγμα σκυροδέματος δύο διαφορετικών συνθέσεων: ένα μίγμα βάσης (πρώτη στρώση) και ένα μίγμα επιφάνειας (δεύτερη στρώση). Συνήθως η δεύτερη στρώση αποτελείται μόνο από τσιμέντο και άμμο έτσι ώστε να προσδώσει μια ανθεκτική με καλό φινίρισμα αντιολισθηρή επιφάνεια. Η ύπαρξη δεύτερης στρώσης στους προκατασκευασμένους κυβόλιθους από σκυρόδεμα αποτελεί καινοτομία της τελευταίας 30-ετίας στην παραγωγή κυβόλιθων. Κυβόλιθους σε διπλή στρώση μπορούν να παράγουν μόνο οι μηχανές νέας τεχνολογίας. Οι παλιές μηχανές παράγουν μόνο μια στρώση. Η δεύτερη στρώση δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επιφανειακή βαφή του κυβόλιθου όπως κάποιοι νομίζουν. Αποτελεί δεύτερη στοιβάδα σκυροδέματος ίδιας τεχνολογίας αλλά με ειδικά χαρακτηριστικά που την καθιστούν καταλληλότερη ως επιφανειακή στρώση.